Jubileusz pod ścianą

Poniższy tekst leżał na dysku dłuższy czas. Publikuję go w zasadzie bez zmian, nie licząc dopisku „po Noconiu”. To o dochodzeniu do ściany. Ściany, za którą nie ma niczego, na co byś ty (kibic Olimpii) czekał. Jest to, o czym nikt z kibiców Olimpii nie chciałby w ogóle słyszeć. O dochodzeniu powolnym, mozolnym, przerywanym pojedynczymi zrywami w postaci jednego czy kilku wygranych meczów. Takie miłe przerywniki w elbląskiej szarzyźnie piłkarskiej. Bez żadnego wpływu na końcowy wynik. Bez planu, bez założeń, bez podstaw na cokolwiek. Tkwienie po to by tkwić w tym popieprzonym piłkarskim ekosystemie.

Kiedy się zaczęło? Krótko po tym, gdy na stołku prezesa zasiadł gość, który wie wszystko, na wszystkim się zna i o wszystkim chce sam decydować. A w zasadzie, zaczęło się nawet wcześniej, kiedy zasiadł za sterami ZKS Olimpii, przemianowanej później na Olimpię 2004. Klubu założonego przez kibiców, naturalnego zaplecza dla ówczesnej ekipy z A8 (przepychanki z nazwą, herbem, itd.). Koniec końców tym zapleczem się nie stała, bo pan Paweł już wtedy miał plan i postawił na swoim. Oczywiście na garbie kogoś, kto finansował całość, bo on umiejętności zjednujących mecenasów piłki, zdolności generowania środków, zdecydowanie nie posiada.

Zaczął dyktować warunki, wykorzystując fakt, że koloratka i sutanna otwierała rozmaite drzwi w mieście, były przepustką do różnych ważnych i mniej ważnych. Czerpał z tego pełnymi garściami przy realizacji swojej koncepcji. Tej koncepcji, która przeniosła się później na A8, a która właśnie na oczach nas wszystkich dożywa swoich dni. Jaka to była koncepcja? Bóg jeden i prezes Guminiak raczy wiedzieć. Nie zawierała bowiem w swych ramach ani rozwoju sportowego – tak w 2013 (początek ery Guminiaka na A8), jak i w 2020 roku, ZKS Olimpia dryfuje na 3 ligowym poziomie. Wtedy stała z kasą cieniutko, teraz jest jeszcze gorzej. Oczywiście prezes ma na wszystko wytłumaczenie – 6 lat spłacał długi. Jakieś miliony, których ani razu nie pokazał w trakcie swoich płomiennych występów podczas konferencji dla zaprzyjaźnionych mediów. Tak się w tym spłacaniu długów zatracił, że nie znalazł chwili na zbudowanie solidnego zaplecza finansowego. Na stadion ze zrozumiałych względów zabrakło czasu. W ramach tzw. współpracy, przed wyborami prezydent sprezentował reprezentacyjne biura i oświetlił ruiny przy Agrykola 8. Niech ktoś przekona, że te 4 świeczki były niezbędne? Bardziej potrzebne niż podgrzewana murawa i kryta trybuna?

Nieszczęśnik w sutannie 6 lat swej prezesury spędził na spłacaniu zaległości i…  na koniec wpadł w jeszcze większą dziurę finansową, z której już raczej się nie wygramoli. Bóg jest niesprawiedliwy, żeby tak boleśnie doświadczać skromnego robotnika winnicy pańskiej. Los okrutny i przewrotny, pech straszny, inaczej tego nie da się określić. Kryształowa postać, przeciw której wszystko się sprzysięgło. Za jakie grzechy?

Z drugiej strony krew zalewa, gdy się czyta na ogólnopolskim portalu tekst, w którym kibic innego klubu zdaje się tłumaczyć irracjonalne zachowania przy A8 i niejako bierze w obronę haniebną decyzję z 16 czerwca. Autor, gość będący na bieżąco w sprawach kibicowskich, do tego kibicujący ekipie, która wcale nie tak dawno rywalizowała w lidze z Olimpią i ostatniego meczu przy al. Unii dobrze nie wspomina, nie pokusił się o refleksję, nie zdał sobie pytania, jak to się stało, że Olimpia, całkiem fajny zespół jest w tym miejscu, w którym jest? Co się wydarzyło w ostatnich latach, że w ŁKS udało się zaliczyć 2 awanse, stadion jest na ukończeniu, a w Elblągu w najlepszym wypadku drepczą w miejscu?

Bo o sponsora ciężko…

A jakie kroki prezes wykonał w tym kierunku? Jakie ścieżki wydeptał? Z kim się spotkał? Ilu firmom lokalnym przedstawił zarys funkcjonowania klubu np. w oparciu o akcjonariat, ta by mogli mieć realny wpływ proces decyzyjny? Ile listów intencyjnych zostało podpisanych? Miał na to 2546 dni (od 28.06.2013 – 17.06.2020). Czego zabrakło, bo chyba nie czasu?

Zamiast tego klub gremialnie tracił wsparcie, i co ciekawe, rezygnacje ze sponsoringu i obcinanie środków przez miejscowe firmy następowało w sytuacji, gdy strona piłkarska wyglądała więcej niż solidnie, najlepiej od lat. W zasadzie odbywało się to wprost proporcjonalnie - im lepiej Olimpia się prezentowała, tym niższym budżetem dysponował prezes. Im więcej punktów zbierał Nocoń z ekipą, tym mniej dostawał pieniędzy. Po mieście krążą niepotwierdzone informacje o niebotycznych zaległościach klubu względem pracowników. Na dobrą sprawę każdy z dnia na dzień mógłby rozwiązać umowę z winy klubu. Tak to powinno wyglądać? Jak to się ma do legendarnej wręcz uczciwości, odpowiedzialności podnoszonej przy każdej możliwej okazji, o której często i gęsto opowiadał pan prezes? Slogany i puste słowa. Ktoś jest w stanie racjonalnie wyjaśnić jakie były powody ograniczania środków/wycofywania się kolejnych darczyńcow? To tajemnica poliszynela. Byli współpracownicy, a raczej podwładni, prezesa oficjalnie nabierają wody w usta. Nieoficjalnie są bardziej rozmowni, a ich opinie o prezesie są druzgocące. Co z tego, skoro po nim spływa to jak po kaczce, bo nic mu za taką postawę nie grozi.

Przecież taki wyczyn, jak w poprzednim sezonie, gdy ekipa na której każdy postawił już krzyżyk, z ostatniego miejsca, uratowała się w ostatniej minucie ostatniego meczu jest epicki. Materiał na film, a na pewno na zainteresowanie klubem inwestorów, nowych kibiców, pokazanie, że jest sens włożyć parę złotych w klub na północy Polski, bo to grupa walczaków, ambitnych ludzi, którym przewodzi facet świetnie znający się na robocie, fachowiec. Tylko do tego trzeba być przygotowanym. Trzeba potrafić zdyskontować sukces, którym w tamtym momencie było zachowanie 2 ligi. Trzeba to mieć, ten timing i otwartą głowę, plan i realizację. Przede wszystkim trzeba chcieć. Tu jest cały pies pogrzebany. ZKS Olimpia to nie klub w prawdziwym tego słowa znaczeniu, ani przedsiębiorstwo, ani spółka akcyjna (kolejny wymóg licencyjny w drodze do poważnej piłki), a wydmuszka, stowarzyszenie, bez żadnej struktury i zaplecza. Coś jak OSP w Milejewie. A na samej górze pan da. Pan – da. Naprawdę nikt już nie złapie się na teksty typu.

„Kiedy wydawało się, że jesteśmy prawie gotowi na sukces sportowy i awans do I ligi, to pojawił się kryzys, którego nie mogliśmy przewidzieć” (czyt. koronawirus). 

Takie buty. Żeby nie pandemia, to nie byłoby problemów w Olimpii? Tak to rozumieć? Ale tu znów zapala się lampka i przypominają słowa wielebnego sprzed zawieszenia rozgrywek, że gdyby nawet udało się zakwalifikować do barażów, to ZKS Olimpia zrezygnuje z gry, bo klubu na to nie stać. Tak zachęcił, zmotywował i zdopingował środowisko żółto-biało-niebieskich. Kiedy prezes mówi prawdę, a kiedy jej nie mówi? Zdecyduj się facet, bo to jest niepoważne.

Owszem, pandemia i wszystkie związane z nią sprawy na pewno utrudniły sprawę i sprawiły, że smutny koniec jest tuż za rogiem. Pisząc koniec, mam na myśli kres klubu w kształcie, który znamy z innych miast w kraju, gdzie funkcjonują kluby profesjonalne, tzn. takie dla których obok wyniku finansowego rzeczą nadrzędną i kapitalną jest wynik i rozwój sportowy. Bo tylko to generuje zainteresowanie kibiców, przyciąga ich na stadion i pozwala na spokojne funkcjonowanie.

Tymczasem przy A8 miast zachować resztki przyzwoitości, wyjść z twarzą, powalczyć do końca, z fasonem, prezes wyciął kolejny numer. Numer brzydki, poniżej wszelkiego poziomu, przyzwoitości. Wyrzucenie z klubu gościa, który odważył się mieć jasny cel, własne zdanie i kręgosłup, przelało czarę goryczy. Ulało się chyba w końcu każdemu, nawet do niedawna stronnikom obecnego zarządcy ZKS Olimpia. Takich rzeczy się po prostu nie robi. Skoro nie dojechałeś ty, bo nie zapewniłeś spraw, na które się umówiliśmy przed sezonem, to miej facet jaja, niech nieobce będą ci takie sprawy jak honor i ambicja i ty się zluzuj. Przeproś i podziękuj, bo to ty nawaliłeś. Nie trener, nie zawodnicy. Ty jesteś najsłabszym elementem tej układanki, niepasującym puzzlem. Niestety w stworzonym przez PZPN patologicznym systemie, w którym premiowane jest wątpliwe szkolenie młodzieży, granie na siłę młodzieżowcami, bo można za to wyrwać parę groszy (przykład Sokoła Ostróda z sezonu 2018/19 kiedy po utrzymaniu się w lidze poszedł na całość w PJS posyłając do gry w polu bramkarza, bo miał wiek), to jest pewien przejaw patologii. W piłkarskiej Polsce panów Bońków, Guminiaków i zielonostolikowców od dziwnych awansów, premiowana jest amatorka, nie futbol. Za dobrą grę w piłkę, za wyniki ponad stan, głową w Elblągu zapłacił Pan Trener (wielką literą) Adam Nocoń. Jeszcze raz wielki dzięki panie Adamie za pracę wykonaną w Olimpii. Wszyscy wiemy w jakich to się odbywało warunkach, tym większe wyrazy szacunku się Panu należą. Chapeu bas. Czapki z głów.

Dziś Olimpia jest na miejscu barażowym (jeszcze), ale po zmianie wajchy nie wydaje się, by tak miało się skończyć. Zresztą w starciu z outsiderem z Wejherowa, który również porwał się na kasę za dzieci (8 młodzieżowców), wcale nie było lekko. Śmierdziało remisem i dopiero w końcówce udało się uciec spod topora. Słabszych od Gryfa w tej lidze nie ma. Nikt z tego powodu nie będzie jednak przy Agrykola rwał szat. To zbędny balast, liczy się jedynie żywa gotówka z PJS. A co dalej. Co po czerwcu? Kto trenerem? Skąd i za co zawodnicy na poziom 2 ligi? Kolejny zmarnowany rok.  7 z kolei w wykonaniu pana Guminiaka. To wszystko w momencie, kiedy w innych miastach powstają nowe stadiony piłkarskie, kluby pozyskują bardzo mocnych sponsorów (także te, które stały już nad przepaścią, mając kilkunastomilionowe długi), snując przy tym mocarstwowe plany dotyczące awansów, rozbudowy infrastruktury i pozyskania możnych inwestorów.

W przypadku nieszczęsnego Elbląga i Olimpii jest proste wyjście. Da ono odetchnąć wszystkim. Wycofać się ze szczebla centralnego, bawić się piłką na poziomie, na który pan prezes będzie w stanie zapewnić budżet. Czy to będzie 3 czy 4 liga żadnego znaczenia nie ma. Kibice przynajmniej pozbędą się złudzeń, bilety będzie można zrobić po 5-10 zł, nie będzie rozbuchanych, sięgających 1 ligi oczekiwań i wygórowanych ambicji. Wszyscy będziemy zdrowsi. Bo w przeciwnym wypadku wyrżnie to wszystko w ścianę. Piękne 75 lecie klubu... Nie ma co :-(