Mission completed. Anatomia upadku

Od wczoraj nie zajrzałem na żaden serwis poświęcony Olimpii, lokalny, sportowy. Z odrazą dogramoliłem się też do komputera, bo o czym tu pisać? Jakaś siła jednak każe skreślić kilka słów. Choćby tak trywialnych, jak wyświechtane stwierdzenie: Proszę Państwa jesteśmy w dupie! W dupie bardzo głębokiej, do której nie dociera nawet jeden promyk nadziei. W dupie, z której będzie bardzo trudno się wydobyć. To wielka czarna, gruba dupa. Miejsce bardzo nieprzyjemne, miejsce w którym Olimpia i ludzie z nią związani znaleźli się w czasie bardzo szybkim. Ekipa, która jeszcze niedawno biegała po murawach w Poznaniu, Gliwicach czy Gdyni, już za chwilę wybiegnie na zielone łączki w Białej Piskiej, Narewce czy innej dziurze w szuwarowo-bagienno-podlaskim. Śmiać się czy płakać? Płakać. Dziś kibice Olimpii płaczą.
Nie chciałem pisać na gorąco, zaraz po, bo w tekście zaroiłoby się zapewne od wulgaryzmów i przykrych stwierdzeń. Doszedłem jednak do wniosku, że upływający czas niewiele zmieni. To będzie przykre podsumowanie i takież samo rozliczenie z rzeczywistością. Olimpia z ligi nie spadła wczoraj, po remisie z Mielcem. Spadła dużo wcześniej, tylko my nie chcieliśmy w to uwierzyć i naiwnie tkwiliśmy do ostatniego gwizdka. Te 2,5/3 tysiące naiwniaków łudziło się, że coś zmieniło się na lepsze, jest jakiś plan postawienie elbląskiej piłki nożnej na nogi. Niestety. Takiego planu nie było, nie ma i Bóg jeden raczy wiedzieć czy i kiedy będzie? Nie ma zespołu, nie ma chęci, nie ma pieniędzy, nie ma stadionu. Zostali kibice. Tylko teraz pytanie ilu z tych, którzy w niedzielę zmuszeni zostali do przełknięcia tej gorzkiej pigułki zawita na kolejny mecz już na 4 ligowym poziomie. 1/10? Nie więcej. Ten poczciwy staruszek takich tłumów nie zobaczy przez kolejną dekadę. 10 lat.
Zacznijmy od początku, czyli startu sezonu 2013/14 w 2 lidze wschodniej. Nowy zarząd, nowy prezes, nowi ludzie, stary trener. Wtedy już sugerowałem i pytałem jaki sens miało pozostawienie poczciwego Białorusina na stołku trenerskim, skoro w żaden sposób nie udzielono mu sportowej pomocy, czyt. brak transferów piłkarzy. Pozostał sam jak palec z amatorami, którzy hurtowo trafili na A8 jako owoce fuzji z OE2004, a wcześniej kopali się po czołach ligach regionalnych. Pozbawiony jakiegokolwiek wsparcia trener mimo wszystko dał radę, stawił czoła, wygrał w Siedlcach z liderem i sprawił, że to Olimpia wskoczyła na sam szczyt tabeli. To było już zbyt dużo dla ludzi podejmujących dziś kluczowe decyzje na A8. Dziwna niemoc Olimpii, kilka meczów w łeb i pożegnanie trenera Raduszko. Wszystko za niemym przyzwoleniem prezesa, który zresztą od pierwszych dni przy A8 głośno wyrażał dezaprobatę dla białoruskiego szkoleniowca. Temat zamieciono, wyciszono, żadnych konsekwencji nie ponieśli ci najbardziej winni, czyli powłóczący nogami po murawie tzw. zawodnicy. Olimpia osunęła się w tabeli na "bezpieczne" (dziś można powiedzieć "z góry upatrzone") pozycje i wszystko było ok. Zimą dokonano pewnych pozorowanych ruchów, bo kibole to jednak nie do końca debile. Zadbano przede wszystkim o PR. Najważniejsze by dobrze o Olimpii się pisało. Dlatego pojawił się pomysł współpracy z Legią, dlatego podpisano umowę na patronat medialny z firmą, w której pracuje człowiek pracujący również w Olimpii, jako trener młodzieży. Wszystko w jednym, zbożnym celu. O Olimpii tylko pozytywnie. To trzeba prezesowi przyznać, o odpowiednią otoczkę zadbać potrafi. Ale za takie ruchy utrzymania nie dają. Jedynym nie pozorowanym, można dziś powiedzieć najlepszym posunięciem było zatrudnienie trenera Adama Borosa. Człowieka ambitnego, wychowanka, który chciał złapać byka za rogi. Niestety tu znów do akcji wkroczył zarząd klubu ZKS Olimpia Elbląg angażując do gry bandę parodystów. Jednych parodystów Boros posprzątał spuszczając do rezerw (przy okazji też spadek na 6 poziom ligowy), to dostał do obróbki kolejnych. Prócz młodych z Legii, Zocha i momentami Sambora (Sedlewskiego jak wiecie nie liczę), na A8 trafili kompletni amatorzy, do tego podpisano z nimi horrendalnie wysokie kontrakty. O apanażach Cygana Iuliana krążą legendy. Za taki hajs, to można ściągnąć z 3 ludzi, którzy w odróżnieniu od Rumuna w piłkę grać potrafią. Boros jednak próbował sklecić zespół i choć momentami żarło, to miecz w końcu spadł. Owszem w dramatycznych okolicznościach, w ostatnim meczu, ale skoro się wcześniej nie udało? To musiało być tak. Pełny stadion, dobry klops przytulony za bilety, napięcie do końca. Tylko, że większość z tych ludzi, którzy w niedzielę zasiedli na A8 drugi raz w chuja się zrobić nie da. Stawiam dolary przeciw orzechom. Stąd moja mało optymistyczna prognoza z początku tekstu, że tylu ludzi na Agrykola długo się nie pojawi.
Mimo tych działań niosących w sobie znamiona dywersji, to do końca wszystko zależało od nóg i głów zawodników. Ci na początku podbili nawet bębenek i po kwadransie prowadzić powinni przynajmniej 3-0. Po półgodzinie przestali jednak grać, a niektórzy nawet biegać. Ja miałem fantasmagorie z meczu z Radomiem, Mielec miał nawet podobne koszulki, więc może dlatego. Na boisku wszystko wyglądało jak powinno wyglądać w TAKIM meczu. Jedna z drużyn walczyła jak lwy, tak jakby miała nóż na gardle, w meczu o wszystko, o życie. Druga, pewna już utrzymania grała wakacyjną, mało widowiskową piłkę. Bez serca, bez zaangażowania. Niestety tą walczącą stroną byli goście z Mielca, którzy za czas jakiś znów wybiegną na drugoligowe murawy. Stroną bierną natomiast gospodarze. Dość powiedzieć, że w okresie od 27 min. do zmarnowanego karnego w okolicach 70 min nie oddała ŻADNEGO celnego strzału w światło bramki. Nawet gola na 2-2 Mielec wbił sobie sam. Tak się walczy i gra w meczu o życie? Być może ja inaczej definiuję słowo życie. Być może. Nie chcę słuchać, że ci nieliczni, którzy w piłkę grać potrafią, nie wiązali przyszłości z Elblągiem, nawet w przypadku zachowania drugoligowego bytu. Między bajki nie włożyłbym jednak spekulacji, że Mielcowi ktoś wydatnie pomógł cechy wolicjonalne i ambicję wznieść na wyżyny. Ktoś, kto z Olimpią bezpośrednio o utrzymanie walczył. Może mało sportowa, ale mimo wszystko mobilizująca sprawa, którą przebieg boiskowych wydarzeń potwierdził co do joty.
Jeszcze na koniec - mierżą mnie gadki o licencjach (kłopoty mają podobno Okocimski, jakieś głodne kawałki o Warcie Poznań, itd.) czy innych zielonych stolikach. Niech to wariactwo się skończy raz na zawsze. Spadł sportowo Stomil i spadła sportowo Olimpia. Nie chcę już więcej takich sytuacji, że olsztyniacy jednak się jakoś tam dzięki czemuś utrzymali, a co zatem idzie i Olimpia może na coś liczyć (przypomnę, że tak już raz w przeszłości było). Kurwa nie tędy droga.
Ktoś się przecież natrudził, napocił żeby tak się to wszystko skończyło, a tu ktoś śmie wysnuwać dziwne scenariusze i szuka dziury w całym. Dziś już nikt nie śmie pisnąć słówka w temacie stadionu. Jakiś banialuków o modernizacji, licencjach i innych tego typu pierdołach. Nikt nie będzie się domagał wsparcia dla Olimpii. Amatorka i TKKF triumfuje. Znów dwie słabe kapele w tej same lidze i dalej marne wsparcia miasta, bo tak wypada. Za mało by umrzeć, za dużo by powalczyć/rozwijać się, ale na wegetację akurat. Może być o tyle gorzej, że ci zza miedzy mogą się pochwalić występami młodzieży, grają w turnieju finałowym mistrzostw Polski. Grają w piłkę. A Olimpia? 2 liga w łeb, 4 liga w łeb, kompromitacja w CLJ. Gdyby mi Olimpia nie leżała na serduchu, to wysłałbym list gratulacyjny do klubu. Dublet (dwa spadki) w jednym sezonie, to nie lada osiągnięcie. Liczę, ba wręcz domagam się konkretnych ruchów, z dymisjami odpowiedzialnych za ten stan rzeczy, na czele. A należałoby zacząć od wzięcia tego całego burdelu na klatę. Na początek proponowałbym konferencję prasową, z tymi którzy mają tak wielkie parcie na szkło (selfie z prezesem najlepszego klubu w Po(L)sce), w głównych rolach. Takie sprawy załatwia się po męsku. Z boku, zza parawanu, z drugiego szeregu, z tłumu, nieoficjalnie - tak się bawią tylko podglądacze. A tym chyba brzydzimy się wszyscy? Panowie powiedzcie jasno, jak na spowiedzi - co poszło nie tak (a może właśnie tak?), co będzie dalej? Jest jakiś plan? Chyba się to nam kibicom, ślepo zapatrzonym, wierzącym do ostatniego gwizdka, należy? Czekamy!!!
ps. to jeszcze nie koniec, ale nie mam nastroju do przelewania myśli na ekran monitora. Nie dziś. Może wkrótce. To zbyt spektakularny wpierdol, by ot tak jednym tekstem, na odczepnego, przejść nad nim do porządku dziennego. Za dużo dla mnie znaczy ten KLUB.
ps. urowski chłopaku pamiętasz co Ci powiedziałem w zeszłym roku? Pomyliłem się? Amen